‘വർഗീസ്സേ.. തിരുസഭയുടെ കല്പ്പനകളനുസരിച്ച് ഈ നില്ക്കുന്ന ശോശാമ്മയെ നിന്റെ വധുവായി സ്വീകരിക്കുവാൻ സമ്മതമാണോ?’
കുട്ടപ്പൻ ചുറ്റിലും നോക്കി... അതെ, എല്ലാം നേരത്തെ കണ്ടതുപോലെ തന്നെ.. ഇടവകപ്പള്ളിയുടെ ഉള്ളിൽ, അപ്പൻ അമ്മ തുടങ്ങി ബന്ധുമിത്രാദികളെല്ലാം നിരന്നുനില്ക്കുന്നു.. തൊട്ടടുത്തുതന്നെ, താൻ കയ്യും കലാശവും കാണിച്ച് നല്ലവാക്കുകളോതി വലയിൽ വീഴിച്ച ശോശാമ്മ, സാരിയൊക്കെയുടുത്ത് ഒരു നവവധുവിന് അവശ്യം വേണ്ട നാണം, ഭയം, വെപ്രാളം തുടങ്ങിയ ഭാവങ്ങളൊക്കെ മുഖത്ത് ആവാഹിച്ച് തലയും കുമ്പിട്ട് നില്ക്കുന്നു... എന്നിട്ടും വിശ്വാസം വരാതെ കുട്ടപ്പൻ അച്ചന്റെ നേരെതന്നെ കണ്ണുകൾ തിരിച്ചു..
കുട്ടപ്പന്റെ കൺഫ്യൂഷനൊന്നും അച്ചൻ ശ്രദ്ധിച്ചമട്ടില്ല... ഒന്നെടുത്താൽ ഒന്നു ഫ്രീ എന്ന മാർക്കറ്റിംഗ് തന്ത്രം പോലെ അച്ചൻ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചു...
‘വർഗീസ്സേ.. തിരുസഭയുടെ കല്പ്പനകളനുസരിച്ച് ഈ നില്ക്കുന്ന റോസമ്മയെ നിന്റെ വധുവായി സ്വീകരിക്കുവാൻ സമ്മതമാണോ?’
ഇത്തവണ അച്ചൻ കുട്ടപ്പനെ നോക്കി... കനലെരിയുന്ന അവന്റെ കണ്ണുകൾ കണ്ടു... എന്തോ ചോദിക്കാൻ വെമ്പുന്ന അവന്റെ മനസ്സിന്റെ തിക്കുമുട്ടൽ ശ്രദ്ധിച്ചു.. ഇനി ഇവന് ഈ കല്ല്യാണത്തിന് സമ്മതമില്ലേ? അച്ചനും കൺഫ്യൂഷൻ.. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇനി ഒരു ‘ഓഫർ’ കൊടുക്കേണ്ടെന്ന് സ്വയമങ്ങ് തീരുമാനിച്ചു..
ആളുകൾ പിറുപിറുത്തു തുടങ്ങി.. എല്ലാവരും കുട്ടപ്പനെ ഉറ്റുനോക്കി നില്പ്പാണ്.. ശോശാമ്മയ്ക്ക് തന്റെ തലയാണോ അതോ ചുറ്റിലുമുള്ള ഭൂമിയാണോ കറങ്ങുന്നതെന്ന് ശങ്ക.. കാര്യങ്ങളുടെ പോക്ക് പന്തിയല്ല എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ കുട്ടപ്പന്റെ അപ്പൻ തങ്കപ്പന്റെയും അമ്മ തങ്കമ്മയുടെയും കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ പള്ളിയെന്നോ പട്ടക്കാരനെന്നോ നോക്കാതെ കുശുകുശുത്തു.. അധികം വൈകാതെ തന്നെ തങ്കമ്മ കുട്ടപ്പന്റെ അരികിലെത്തി, ശബ്ദം പരമാവധി താഴ്ത്തി ‘അശ്വമേധം’ ആരംഭിച്ചു..
‘എന്താടാ പ്രശ്നം? നിനക്ക് ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതമല്ലേ?’
ഇതെന്ത് ചോദ്യമാ എന്ന മട്ടിൽ കുട്ടപ്പൻ അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി..
‘സമ്മതമില്ലാഞ്ഞിട്ടൊന്നുമല്ല...’
‘പിന്നെ എന്താ കുഴപ്പം?’
‘അല്ല, ഈ അച്ചനിത് എന്നാ ഭാവിച്ചാ? ഇവളെ കെട്ടാൻ ഞാനിവിടെ റെഡിയായിട്ട് നില്ക്കുമ്പോൾ അച്ചനെന്തിനാ ഏതോ വർഗ്ഗീസിനോട് സമ്മതം ചോദിക്കുന്നത്??’
അച്ചനും കൂടെ കേട്ടുകൊള്ളട്ടെ എന്ന് കരുതി, ഇത്തിരി ശബ്ദം കൂട്ടിത്തന്നെയായിരുന്നു കുട്ടപ്പന്റെ മറുചോദ്യം. ഇനി ഇതിനൊരു തീർപ്പുണ്ടാക്കിയിട്ട് മതി കൂടുതൽ ചോദ്യവും പറച്ചിലും - കുട്ടപ്പൻ ഉറച്ചുതന്നെ നിന്നു.
തങ്കമ്മ തെല്ലിട ‘പോസ്’ ആയെങ്കിലും പെട്ടെന്നുതന്നെ ‘റെസ്യൂം’ ചെയ്തു..
“വർഗ്ഗീസ് എന്നത് നിന്റെ പേര് തന്നെയാണല്ലോ..”
ഇത്തവണ ‘പോസ്’ ആയത് കുട്ടപ്പനാണ്... എവിടെ നിന്നുകിട്ടി ഈ പുതിയ പേര്? ഓർമ്മവച്ച കാലം മുതല്ക്കേ വീട്ടുകാരും നാട്ടുകാരുമൊക്കെ തന്നെ വിളിക്കുന്നത് കുട്ടപ്പനെന്നാണ്.. പള്ളിയുള്ള പള്ളിക്കൂടത്തിലും പള്ളിയില്ലാത്ത പള്ളിക്കൂടത്തിലും കുട്ടപ്പൻ തന്നെ... പിന്നെ ഈ വർഗ്ഗീസ് എവിടെ നിന്ന് അവതരിച്ചു?
കുട്ടപ്പന്റെ മനോഗതം കൃത്യമായി മനസ്സിലാക്കിയ തങ്കമ്മ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നുകൂടെ വിശദമാക്കി..
“നിന്റെ തലയിൽ പണ്ട് ആനാംവെള്ളമൊഴിച്ച് മാമോദീസ നടത്തിയപ്പോൾ ഇട്ട പേരാണ് വർഗ്ഗീസ്.. നിന്നെ വേദപാഠത്തിന് ചേർക്കാൻ കൊണ്ടുപോയ നിന്റെ മൂത്തചേച്ചി ഏലിക്കുട്ടി, വർഗ്ഗീസ് എന്നതിനുപകരം കുട്ടപ്പൻ എന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞുകൊടുത്തു... അതുകൊണ്ടാ ഈ പേര് നിന്റെ തലമണ്ടയിൽ കയറാതെ പോയത്..”
കുട്ടപ്പന് കാര്യങ്ങളുടെ കുടികിടപ്പവകാശം ഏതാണ്ടൊക്കെ മനസ്സിലായി... അധികമാലോചിച്ച് സമയം കളയുന്നതിനിടയിൽ ഏതെങ്കിലും വർഗ്ഗീസ് കയറിവന്ന് ശോശാമ്മയിൽ അധികാരം സ്ഥാപിക്കുന്നത്തിന് മുന്നെ തന്റെ സമ്മതം ഉറക്കെ പറയാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു..
“സമ്മതമാ... സമ്മതമാ...”
പള്ളിയ്ക്കകം കിടുങ്ങുന്ന തരത്തിൽ കുട്ടപ്പന്റെ ശബ്ദം മുഴങ്ങി... തലകറക്കം കലശലായപ്പോൾ കസേരയെ അഭയം പ്രാപിച്ച ശോശാമ്മ ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റ് നിന്നു... ഈ പരീക്ഷണത്തിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കണമെന്ന് കർത്താവിന്റെയടുക്കൽ അപേക്ഷ കൊടുത്ത് കാത്തുനിന്ന അച്ചനും ആശ്വാസം... തങ്കപ്പനെ നോക്കി തങ്കമ്മ കണ്ണിറുക്കി.. എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ സംഭവിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച് കാത്തുനിന്ന പലരും, ബാക്കി പന്തലിൽ വച്ചുകാണാമെന്ന് പിറുപിറുത്ത് പുറത്തേയ്ക്ക് നടന്നു...
അങ്ങനെ, കുട്ടപ്പൻ വർഗ്ഗീസായി... ശോശാമ്മ ‘മിസിസ് വർഗ്ഗീസ്’ ആയി.. അവരുടെ ജീവിതം കട്ടപ്പൊഗയായി..
ശുഭം!!
കുട്ടപ്പൻ ചുറ്റിലും നോക്കി... അതെ, എല്ലാം നേരത്തെ കണ്ടതുപോലെ തന്നെ.. ഇടവകപ്പള്ളിയുടെ ഉള്ളിൽ, അപ്പൻ അമ്മ തുടങ്ങി ബന്ധുമിത്രാദികളെല്ലാം നിരന്നുനില്ക്കുന്നു.. തൊട്ടടുത്തുതന്നെ, താൻ കയ്യും കലാശവും കാണിച്ച് നല്ലവാക്കുകളോതി വലയിൽ വീഴിച്ച ശോശാമ്മ, സാരിയൊക്കെയുടുത്ത് ഒരു നവവധുവിന് അവശ്യം വേണ്ട നാണം, ഭയം, വെപ്രാളം തുടങ്ങിയ ഭാവങ്ങളൊക്കെ മുഖത്ത് ആവാഹിച്ച് തലയും കുമ്പിട്ട് നില്ക്കുന്നു... എന്നിട്ടും വിശ്വാസം വരാതെ കുട്ടപ്പൻ അച്ചന്റെ നേരെതന്നെ കണ്ണുകൾ തിരിച്ചു..
കുട്ടപ്പന്റെ കൺഫ്യൂഷനൊന്നും അച്ചൻ ശ്രദ്ധിച്ചമട്ടില്ല... ഒന്നെടുത്താൽ ഒന്നു ഫ്രീ എന്ന മാർക്കറ്റിംഗ് തന്ത്രം പോലെ അച്ചൻ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചു...
‘വർഗീസ്സേ.. തിരുസഭയുടെ കല്പ്പനകളനുസരിച്ച് ഈ നില്ക്കുന്ന റോസമ്മയെ നിന്റെ വധുവായി സ്വീകരിക്കുവാൻ സമ്മതമാണോ?’
ഇത്തവണ അച്ചൻ കുട്ടപ്പനെ നോക്കി... കനലെരിയുന്ന അവന്റെ കണ്ണുകൾ കണ്ടു... എന്തോ ചോദിക്കാൻ വെമ്പുന്ന അവന്റെ മനസ്സിന്റെ തിക്കുമുട്ടൽ ശ്രദ്ധിച്ചു.. ഇനി ഇവന് ഈ കല്ല്യാണത്തിന് സമ്മതമില്ലേ? അച്ചനും കൺഫ്യൂഷൻ.. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇനി ഒരു ‘ഓഫർ’ കൊടുക്കേണ്ടെന്ന് സ്വയമങ്ങ് തീരുമാനിച്ചു..
ആളുകൾ പിറുപിറുത്തു തുടങ്ങി.. എല്ലാവരും കുട്ടപ്പനെ ഉറ്റുനോക്കി നില്പ്പാണ്.. ശോശാമ്മയ്ക്ക് തന്റെ തലയാണോ അതോ ചുറ്റിലുമുള്ള ഭൂമിയാണോ കറങ്ങുന്നതെന്ന് ശങ്ക.. കാര്യങ്ങളുടെ പോക്ക് പന്തിയല്ല എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ കുട്ടപ്പന്റെ അപ്പൻ തങ്കപ്പന്റെയും അമ്മ തങ്കമ്മയുടെയും കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ പള്ളിയെന്നോ പട്ടക്കാരനെന്നോ നോക്കാതെ കുശുകുശുത്തു.. അധികം വൈകാതെ തന്നെ തങ്കമ്മ കുട്ടപ്പന്റെ അരികിലെത്തി, ശബ്ദം പരമാവധി താഴ്ത്തി ‘അശ്വമേധം’ ആരംഭിച്ചു..
‘എന്താടാ പ്രശ്നം? നിനക്ക് ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതമല്ലേ?’
ഇതെന്ത് ചോദ്യമാ എന്ന മട്ടിൽ കുട്ടപ്പൻ അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി..
‘സമ്മതമില്ലാഞ്ഞിട്ടൊന്നുമല്ല...’
‘പിന്നെ എന്താ കുഴപ്പം?’
‘അല്ല, ഈ അച്ചനിത് എന്നാ ഭാവിച്ചാ? ഇവളെ കെട്ടാൻ ഞാനിവിടെ റെഡിയായിട്ട് നില്ക്കുമ്പോൾ അച്ചനെന്തിനാ ഏതോ വർഗ്ഗീസിനോട് സമ്മതം ചോദിക്കുന്നത്??’
അച്ചനും കൂടെ കേട്ടുകൊള്ളട്ടെ എന്ന് കരുതി, ഇത്തിരി ശബ്ദം കൂട്ടിത്തന്നെയായിരുന്നു കുട്ടപ്പന്റെ മറുചോദ്യം. ഇനി ഇതിനൊരു തീർപ്പുണ്ടാക്കിയിട്ട് മതി കൂടുതൽ ചോദ്യവും പറച്ചിലും - കുട്ടപ്പൻ ഉറച്ചുതന്നെ നിന്നു.
തങ്കമ്മ തെല്ലിട ‘പോസ്’ ആയെങ്കിലും പെട്ടെന്നുതന്നെ ‘റെസ്യൂം’ ചെയ്തു..
“വർഗ്ഗീസ് എന്നത് നിന്റെ പേര് തന്നെയാണല്ലോ..”
ഇത്തവണ ‘പോസ്’ ആയത് കുട്ടപ്പനാണ്... എവിടെ നിന്നുകിട്ടി ഈ പുതിയ പേര്? ഓർമ്മവച്ച കാലം മുതല്ക്കേ വീട്ടുകാരും നാട്ടുകാരുമൊക്കെ തന്നെ വിളിക്കുന്നത് കുട്ടപ്പനെന്നാണ്.. പള്ളിയുള്ള പള്ളിക്കൂടത്തിലും പള്ളിയില്ലാത്ത പള്ളിക്കൂടത്തിലും കുട്ടപ്പൻ തന്നെ... പിന്നെ ഈ വർഗ്ഗീസ് എവിടെ നിന്ന് അവതരിച്ചു?
കുട്ടപ്പന്റെ മനോഗതം കൃത്യമായി മനസ്സിലാക്കിയ തങ്കമ്മ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നുകൂടെ വിശദമാക്കി..
“നിന്റെ തലയിൽ പണ്ട് ആനാംവെള്ളമൊഴിച്ച് മാമോദീസ നടത്തിയപ്പോൾ ഇട്ട പേരാണ് വർഗ്ഗീസ്.. നിന്നെ വേദപാഠത്തിന് ചേർക്കാൻ കൊണ്ടുപോയ നിന്റെ മൂത്തചേച്ചി ഏലിക്കുട്ടി, വർഗ്ഗീസ് എന്നതിനുപകരം കുട്ടപ്പൻ എന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞുകൊടുത്തു... അതുകൊണ്ടാ ഈ പേര് നിന്റെ തലമണ്ടയിൽ കയറാതെ പോയത്..”
കുട്ടപ്പന് കാര്യങ്ങളുടെ കുടികിടപ്പവകാശം ഏതാണ്ടൊക്കെ മനസ്സിലായി... അധികമാലോചിച്ച് സമയം കളയുന്നതിനിടയിൽ ഏതെങ്കിലും വർഗ്ഗീസ് കയറിവന്ന് ശോശാമ്മയിൽ അധികാരം സ്ഥാപിക്കുന്നത്തിന് മുന്നെ തന്റെ സമ്മതം ഉറക്കെ പറയാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു..
“സമ്മതമാ... സമ്മതമാ...”
പള്ളിയ്ക്കകം കിടുങ്ങുന്ന തരത്തിൽ കുട്ടപ്പന്റെ ശബ്ദം മുഴങ്ങി... തലകറക്കം കലശലായപ്പോൾ കസേരയെ അഭയം പ്രാപിച്ച ശോശാമ്മ ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റ് നിന്നു... ഈ പരീക്ഷണത്തിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കണമെന്ന് കർത്താവിന്റെയടുക്കൽ അപേക്ഷ കൊടുത്ത് കാത്തുനിന്ന അച്ചനും ആശ്വാസം... തങ്കപ്പനെ നോക്കി തങ്കമ്മ കണ്ണിറുക്കി.. എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ സംഭവിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച് കാത്തുനിന്ന പലരും, ബാക്കി പന്തലിൽ വച്ചുകാണാമെന്ന് പിറുപിറുത്ത് പുറത്തേയ്ക്ക് നടന്നു...
അങ്ങനെ, കുട്ടപ്പൻ വർഗ്ഗീസായി... ശോശാമ്മ ‘മിസിസ് വർഗ്ഗീസ്’ ആയി.. അവരുടെ ജീവിതം കട്ടപ്പൊഗയായി..
ശുഭം!!
ഈ ചില്ലയില് ഞാനുമൊരു കൂടുകൂട്ടുന്നു..
ReplyDeleteഏറെ നാളുകള്ക്ക് ശേഷം കുട്ടപ്പന് വീണ്ടും..
ആദ്യായിട്ടാ..കുട്ടപ്പന് വര്ഗീസ് കൊള്ളാം..മാഷെ ഫോണ്ട് ഒന്ന് ശരിയാക്കണേ..വായിക്കാന് ചെറിയ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട്..ആശംസകള് ..വീണ്ടും കാണാം..
ReplyDeleteഹ ഹ ഹ, സൂപ്പര്
ReplyDeleteഇത്തിരിയില് ഒരു നല്ല കുത്ത് കിടപ്പുണ്ട്.
കുട്ടപ്പന് വര്ഗീസായ കഥ....സൂപ്പര്
ReplyDelete(കഥയൊന്നുമല്ല, ഇതുപോലൊരെണ്ണം എനിക്കും പറ്റിയിട്ടുണ്ട് പണ്ട്)
കുറേ നാളുകള്ക്ക് ശേഷം കുട്ടപ്പന് തിരിച്ചെത്തിയല്ലേ? അപ്പോള് കുട്ടപ്പന്റെ എല്ലാ ഗതികേടുകള്ക്കും കാരണം ഈ പള്ളിപ്പേരായിരുന്നുവല്ലേ? എങ്കിലും എന്റെ വര്ഗീസ് ചേകവരേ...
ReplyDeleteഏതൊരു കുട്ടപ്പനും കുട്ടകമാകാനുള്ള കാരണം അതിന്റെ പിന്നിലുള്ളൊരു കുട്ടാപ്പിയാണല്ലോ....അല്ലേ ഭായ്
ReplyDeleteഇപ്പോൾ മനസ്സിലായി...
ഈ കുട്ടപ്പൻ കട്ടപ്പുറം കയറിയതിന്റെ പിന്നിലെ ചരിതം ആ മിസിസ്സ് ശോശാമയാണല്ലേ...!
കുട്ടപ്പ ചരിതം രസകരമായി പറഞ്ഞു. ആസ്വാദ്യം ആയ ശൈലി , ആശംസകള്.
ReplyDeleteദുബായിക്കാരാ - നന്ദി.. ഫോണ്ടിന്റെ കാര്യം ഞാൻ നോക്കി, പക്ഷെ കുഴപ്പം എന്താണെന്ന് മനസ്സിലായില്ലല്ലോ?
ReplyDeleteനിശാസുരഭി - ആ കുത്ത് മാറിപ്പോയി അഥവാ മാറിപ്പോയ കുത്ത്.. :) നന്ദി
അജിത് മാഷേ - നന്ദി.. എന്നാൽപ്പിന്നെ, ആ കഥ ഇങ്ങ് പോരട്ടെ..
വിനുവേട്ടാ - പള്ളിക്കാര് കേൾക്കണ്ട.. ഹിഹി..
ബിലാത്തിയേട്ടാ - കണ്ടുപിടിച്ചു അല്ലേ.. ആരോടും പറയല്ലേ.. :)
ഷാനവാസ് - നന്ദി, വീണ്ടും വരിക.. :)
ഇത് കലക്കി മാഷേ.. :D
ReplyDeleteഅങ്ങനെ കുട്ടപ്പന് ആത്മകഥയുമായി തിരികെയെത്തി..
ReplyDeleteകൊള്ളാം കൊള്ളാം...
വൈകിയതിനു മാപ്പ്.
ഞാനും ഇത്തിരി വൈകി. തിരക്കോട് തിരക്ക്. അറിയാലോല്ലേ
ReplyDeleteകുട്ടപ്പനും കട്ടപൊകയും നല്ല ചേര്ച്ച. വെറുതെ പറഞ്ഞതല്ലേ. :)
ചേര്ച്ചയുള്ള ഒരു ജീവിതം തീര്ച്ചയായും കുട്ടപ്പന് സ്വന്തം ആവും.
ഞാന് പറഞ്ഞാല് ഫലിക്കും എന്നൊന്നും അവകാശപ്പെടാനല്ല
ഈ കുട്ടപ്പന് ഒരു നല്ല മനസ്സിന്റെ ഉടമയാണ്. അതുകൊണ്ട്.
പള്ളിയില് പകച്ചു നിന്നതും അമ്മയുടെ അശ്വമേധവും ഒക്കെ രസിച്ചു വായിച്ചു.
ഇത് കിഡു കോമഡിയായല്ലോ ആശാനേ..
ReplyDeleteഅഭിനന്ദനങ്ങള്.. :D
എന്നാലും പാവം കുട്ടപ്പന്റെ
ReplyDeleteജീവിതം വീണ്ടും കുട്ടപോഗയോ ..
ശോശാമ്മ പോഗയോ? നന്നായി പറഞ്ഞു ..
ആശംസകള് ..
ഞാന് ഈ വഴിയൊക്കെ പുതിയ ആളാണെ....കുട്ടപ്പ വര്ഗീസ് വളരെ ഇഷ്ട്ടവും ആയി.....
ReplyDeleteലിപി - നന്ദി
ReplyDeleteചാർളിച്ചാ - കുറെ നാളായല്ലോ കണ്ടിട്ട്... സുഖം തന്നെയല്ലേ? ഇനി ഇതുപോലെ വൈകിയെത്തിയാൽ.. ഹും.. (ഓ, ചുമ്മാ..)
സുകന്യേച്ചി - സംഭവാമി യുഗേ യുഗേ.. :)
പടാർബ്ലോഗ് റിജോ - നന്ദി (കിടുക്കൻ പേര്.. :))
എന്റെ ലോകം - എന്തുപറയാനാ.. ഒക്കെ ഒരു വിധി എന്ന് കരുതി സമാധാനിക്കുക തന്നെ.. :)
റിൻഷ ഷെറിൻ - നന്ദി, വീണ്ടും വരിക..
Good one
ReplyDelete